KİTAPLAR

Peyami Safa’nın son romanı Yalnızız, engin ruh tahlilleri ve kendi türünde açtığı çığırla onu yalnızca Türk edebiyatının değil, Dünya edebiyatının zirvelerine taşımış şaheseridir. Peyami Safa’nın diğer bütün romanlarında olduğu gibi Yalnızız romanında da doğu-batı, madde-mânâ, ruh-beden, idealizm-materyalizm gibi ikilemler üzerinde durularak, aynı evde yaşadıkları hâlde birbirlerinden oldukça farklı mizaç, düşünce ve insan ilişkilerine sahip aile fertleri üzerinden ruhunu arayan bir toplum resmedilir. Bireysel ve toplumsal kimliklerimiz arasında, bilhassa Batılılaşma hareketlerinden sonra ortaya çıkan uyumsuzluğun yarattığı sıkıntılar, kalabalıklar içinde milyonlarca “yalnız”ın peyda olmasına sebep olmuştur. Yalnızız; sıra dışı kurgusu ve bir üst kurmaca metin olarak romanda kendine yer bulan ütopya ülkesi Simeranya ile yarım asırdır Türk edebiyatının en çok okunan ve sevilen romanlarının başında geliyor.

کتاب «من بوی دارچین می‌دهم» شامل 60 قطعه شعر و یک نمونه نثر از جمال ثریا است. «عکس»، «این مال ما»، «عرض حال»، «گلی»، «از گیاهان شب»، «صورت قرقاول»، «آسمان زمستانی»، «دو دل»، «ترانه»، «مرا ببوس، سپس به دنیا بیاور»، «خون جاری است از زیر تمام کلمات»، «اووئرجینکا»، «زنی با چهره‌ای سفید»، «طپانچه»، «شرف»، «قبل از هرچیز»، «گل»، «مرد»، «سیگاری به دریا انداختم»، «شعر»، «هیچ پدر شما مرده است؟»،‌ «حمزه»، «گرگ»، «دو چیز»، «دوئل» و «جیحون آتوف قانسو» عنوان 26 شعر اول این کتاب است.

"My heroes are Ahmet Hamdi Tanpinar, Oguz Atay, and Yusuf Atilgan. I have become a novelist by following their footsteps . . . I love Yusuf Atilgan; he manages to remain local although he benefits from Faulkner's works and the Western traditions."--Orhan Pamuk"Motherland Hotel is a startling masterpiece, a perfect existential nightmare, the portrait of a soul lost on the threshold of an ever-postponed Eden."--Alberto Manguel"This moving and unsettling portrait of obsession run amok might have been written in 1970s Turkey, when social mores after Ataturk were still evolving, but it stays as relevant as the country struggles to save the very democratic ideals on which the Republic was rebirthed. . . . brilliant writing . . . "--Poornima Apte, Booklist, Starred Review"Turkish writer Atilgan's classic 1973 novel about alienation, obsession, and precipitous decline, nimbly translated by Stark. . . . An unsettling study of a mind, steeped in violence, dropping off the edge of reason."--Kirkus Reviews"A maladroit loner who runs the seen-better-days Motherland Hotel in a backwater Turkish town, Zeberjet has become obsessed with a female guest who stayed there briefly and frantically anticipates her presumed return. . . . as Zeberjet becomes increasingly unhinged, we're drawn into his dark interior life while coming to understand Turkey's post-Ottoman uncertainty. Sophisticated readers will understand why Atilgan is called the father of Turkish modernism, while those who enjoy dark psychological novels can also appreciate."--Barbara Hoffert, Library Journal"Yusuf Atilgan gives us a wonderful, timeless novel about obsession, with an anti-hero who is both victim and perpetrator, living out a life 'neither dead nor alive' in a sleepy Aegean city. Motherland Hotel is an absolute gem of Turkish literature."--Esmahan Aykol, author of Divorce Turkish Style"Yusuf Atilgan, like Patrick Modiano, demonstrates how the everyday can reflect larger passions and catastrophes. Beautifully written and translated, Motherland Hotel can finally find the wider audience in the west that it deserves."--Susan Daitch, author of The Lost Civilization of Suolucidir"The freedom that Atilgan articulates isn t the freedom of Lord Byron or Milton Friedman. It s more like the sense of freedom that comes with finally having a diagnoses. It s the freedom that comes from understanding that you re imprisoned in other people s ideas of freedom. But there s a consolation and a quiet wisdom that comes from understanding that these definitions will pass in turn, like guests checking out of a hotel."--Scott Beauchamp, Full StopZeberjet, the last surviving member of a once prosperous Ottoman family, is the owner of the Motherland Hotel, a run-down establishment a rundown establishment near the railroad station. A lonely, middle-aged introvert, his simple life is structured by daily administrative tasks and regular, routine sex with the hotel's maid. One day, a beautiful woman from the capital comes to spend the night, promising to return "next week," and suddenly Zeberjet's insular, mechanical existence is dramatically and irrevocably changed. The mysterious woman's presence has tantalized him, and he begins to live his days in fevered anticipation of her return. But the week passes, and then another, and as his fantasies become more and more obsessive, Zeberjet gradually loses his grip on reality.Motherland Hotel was hailed as the novel of the year when it was published in 1973, astonishing critics with its experimental style, its intense psychological depth and its audacious description of sexual obsession. Zeberjet was compared to such memorable characters as Quentin Compson in Faulkner's The Sound and the Fury and Meursault in Albert Camus' The Stranger. While author Yusuf Atilgan had already achieved considerable literary fame, Motherland Hotel cemented his reputation as one of Turkey's premier modernists."

"Bu manasız ve yabancı hayatta bir tek şeye hakikaten sarılmış, hakikaten inanır gibi olmuştu. Bu da karısı idi. Muazzez'in varlığı Yusuf için büyük, boşlukları dolduracak mahiyette bir şey değildi, fakat onun yokluğu müthişti. Onun bu kadar sebepsiz yere, bu kadar insafsızca Yusuf'un hayatından koparılması çıldırtacak kadar acı idi. Hayatında asıl aradığı şeyin Muazzez olmadığını biliyordu, fakat Muazzez olmadan bunu aramaya muktedir olamayacağını sanıyordu."Kuyucaklı Yusuf, Türk edebiyatının belki de en romantik kahramanıdır. Hayatın ve insanların zalimliği karşısındaki naif duruşu ile bir yandan trajik bir sona ilerlerken, bir yandan da yaşadığı lirik aşk hikayesinin kahramanı olarak edebiyat tarihinde yerini almıştır.Sabahattin Ali büyük romanı Kuyucaklı Yusuf'ta lirik ve romantik bir kahramanın yanı sıra, zalim ve ağulu bir taşra portresini bütün aktörleriyle gözümüzde canlandırır.

Hakan Günday (n. 1976), denumit în presa franceză „tânărul star al literaturii turce“, trăiește în Istanbul. A studiat literatura, apoi științele politice la Universitatea liberă din Bruxelles și la Universitatea din Ankara. Este autorul a opt romane. Început și sfârșit a primit premiul pentru cel mai bun roman al anului 2011 în Turcia și drepturile de publicare au fost vândute în mai mult dedouăsprezece țări. Penultimul său roman, Zyian, a fost distins cu Prix France‑Turquie 2014. Cărțile lui Hakan Günday s‑au vândut în mai mult de 50 000 de exemplare. O fetiţă de unsprezece ani, Derdâ, este căsătorită forţat cu un bărbat care o ţine prizonieră într‑un apartament din Londra. Un băiat de unsprezece ani, Derda, se întreţine curăţând mormintele dintr‑un cimitir şi, de frica orfelinatului, ascunde lumii moartea mamei sale. Peste cinci ani, adolescenta evadează nimerind în lumea crudă şi halucinantă a sado‑masochismului, iar băiatul descoperăun scriitor care‑i schimbă felul de a privi viaţa. Printre violenţe care le strivesc inocenţa, Derdâ şi Derda îşi caută libertatea şi, fără să‑şi dea seama, se caută unul pe altul.

27 Mayıs 1960 askeri darbesinden önce Türkiye içten içe kaynıyor. Kenan, yıllar önce gizli komünist partisine girme suçlamasıyla polis sorgusunda çabucak yılgınlığa düşmüş, eski çevresinden tümüyle kopmuştur. Karısı ve çocuğuyla korunaklı bir yaşam sürdürmektedir. Aslında mutsuzdur, içi ile barışık değildir. Bir meyhanede tanıştığı genç Günsel, içinde çürümemek için direnen ne varsa hepsini ateşleyiverir. Aşk, direniş, devrim günleri… Yaşam, Kenan'a kendini bir kez daha sınama olanağı verir.

Olric Press is pleased to announce for its first publication a major work in the canon of world literature. The Disconnected was the first book of Oguz Atay (1934-1977), and was before its time. First published in 1972 it was a cult book among younger writers, but he never saw a second printing before his premature death. Since it was reprinted in 1984 it has gone through more than 70 editions, and is widely reckoned to be the most important book in modern Turkish literature.“My life was a game, but I wanted it to be taken seriously,” says Selim, the anti-hero of the novel. But the game has a terrible end with his suicide, and his friend Turgut’s quest to understand this is the story of the book. He meets friends whom Selim had kept separate from each other, he finds documents in a kaleidoscopic variety of styles, sometimes hugely funny, sometimes very moving, as Selim rails against the ugliness of his world whether in satire or in a howl of anguish, taking refuge in words and loneliness. Under layers of fantasy is the central concept of the Disconnected, tutunamayanlar, literally ‘those who cannot hold on’, poor souls among whom he counts himself, whose sole virtue is that they do not fit into society as it is constituted. He will be their messiah, at whose second coming they will change places with the comfortable of the world. Confronted with this Turgut sees the faultline in his conventional middle class life, and that he too is one of the Disconnected: he takes a train into Anatolia and ‘vanishes’.What could have been a bleak vision of alienation is transformed by the power of language and the imagination.In 2002 UNESCO put The Disconnected at the head of their list of Turkish books of which translation was essential, warning that it would be very difficult. A German translation in 2016 was well received (e.g., Neue Zürcher Zeitung, 26 June, found it astonishing that this masterpiece should wait 45 years to appear in German), and needed three printings in six months. But English was the language Atay knew and loved, and his confrontation with literature in English, notably Hamlet and the King James version of the gospels, is a feature of the book. An English translation is therefore called for, and by good chance one exists. Sevin Seydi (the dedicatee of the original) made a rough translation page by page as Atay was actually writing, as a sort of game, and discussed it with him. After 40 years living, studying, working, marrying in England she has thoroughly revised it, and it should be the definitive version. It is not certain that it would match the commercial success it has had elsewhere, hence this small edition of only 200 copies. Since it is a special edition the paper and binding are of archival quality not often found nowadays in mass-market books.

"Murat Menteş, okumacı, tartışmacı, kavgacı, yani kışkırtıcı bir yazar arkadaşım. Onunla çekişirken çiçek açarsınız. Yazarlık macerasını ben de merakla izliyorum. Peşinen söyleyeyim, fiktif, tümden hayal ürünü metinler sevmem, fakat Murat Menteş'in birbiri peşi sıra kurduğu cümlelerin gücü, benim kendimce şikayetimi kuruntuya dönüştürdü. Ben, Murat'ın yaşındayken kelimelerle kasap gibi boğuşuyordum; Murat aksine, kelimeleri kırbaçlayıp cümleler içinde düzene sokuyor ve bunu pek mahirce başarıyor. Bu yüzden Dublörün Dilemması çok canlı, renkli, inceden felsefi çığlıklarla bezeli bir kitap ve hızla yaklaşan bir yazarı işaretliyor... Böyledir, edebiyat kavgayla başlar, huzurla sona erer derler; gerçi ben görmedim, hayırlısı Murat için olsun!.." - Nihat Genç"Çok acayip. Çok tuhaf. Müthiş!.. Böyle bir kitabın yazıldığına inanamıyorum. Okuyun, siz de inanamayacaksınız!" - Hakan Albayrak"Dublörün Dilemması ilginç, heyecanlı, eğlenceli, derinlikli bir roman. Ama galiba en önemli özelliği, bize sözcüklerin gücünü hatırlatması. Hiperaktif bir zekanın ürünü, bu baş döndürücü macerayı okumak büyük keyif! Ben sevdim eller alsın." - Alper Canıgüz

Tezer Özlü, bir başka kutupta kendisiyle aynı yazgıyı paylaşan Oğuz Atay gibi, beklenmedik bir anda edebiyatımızdan demir aldı. Yazar ile sahici efsanesini birleştiren bu anlatı, hem yoğun bir vasiyetname niteliği taşıyor, hem de hayata ender görülen acılıkta bir perspektiften tanıklık ediyor. Tezer Özlü, Türk edebiyatının gamlı prensesi. Yayınevinin notu: Bu kitap, yazarın Almanca kaleme aldığı "Auf den Spuren eines Selbstmords" (Bir İntiharın İzinde) adıyla 1983 Marburg Yazın Ödülü'nü alan metnin Türkçesidir. Bu kitap dilimizde, yazarı tarafından Yaşamın Ucuna Yolculuk (1984) adıyla bir anlamda yeniden yaratıldı.

Her şeye "karşı" duran, "karşı" çıkan, "karşı" olan bir adam... Aylak Adam... Bir adı bile yok. "C." diyor Yusuf Atılgan kısaca.İnsan her şeye bunca "karşı"yken kendine de "karşı" olmadan nasıl sürdürebilir bir "karşı" yaşamı?C., sıradanlığa, tekdüzeliğe, alışılmışın kolaycılığına hiç mi hiç katlanamıyor. Hem farklıyı hem doğru olanı arıyor. Çabasının boşuna olduğunun da farkında üstelik. Zor bir karakter, zor bir yaşam, yalın bir roman.

From a brilliant new talent comes a riveting novel of chance, fate, and numbers, and one man's strange journey past the boundaries of the possible.David Caine inhabits a world of obsession, rich rewards, and rapid, destructive downfalls. A compulsive gambler and brilliant mathematician prone to crippling epileptic seizures, he possesses the uncanny ability to calculate odds of any hand in the blink of an eye. But one night at an underground poker club, Caine makes a costly misscalculation, sending his life spinning out of control. Desperate, he agrees to test an experimental drug with unnerving side effects: inexplicable visions of the past, present, and future. Unsure whether he's perceiving an alternate reality or suffering a psychotic breakdown, Caine embarks on a journey that stretches beyond the possible into the world of the improbable. Gradually, he discovers the extent of his astonishing new ability -- but powerful, shadowy forces know Caine's secret. Now Caine must fight for his survival -- and his sanity . . .

Oğuz Atay (1934-1977), one of the most influential figures of 20th-century Turkish literature, was not only a writer and a professor, but also a civil engineer. Aside from his widely acclaimed novels, in this book of collected stories, Atay engineers the language of a historically multilayered society that was in the midst of a cultural and political transition. By smoothly mending the autobiographical and the fictional, he invites the reader into a maze of seamlessly shifting narrative voices.Atay cracks the walls constructed over time between singular and plural pronouns, between the rather ambiguous victims and victors of each story. Without merely trying to impose pity for the 'other, ' he traces the existential conflicts of different 'selves' struggling to survive and peels away the layers of each isolated and alienated persona while standing at an equally critical distance to the social stratifications each layer signifies. Atay's lingual precision in short-circuiting familiar processes of reasoning and memory within the daily flow of time, along with his dark, yet highly ironic tone in dismantling the edifices of social norms call to mind writers such as Dostoevsky, Kafka, and Joyce.This is the first translation of Waiting for Fear into English.

Karanlığın, yılankavi sokakların, demkeşlerin, paranın hüküm sürdüğü Galata'nın, karın deşip boğaz kesen, husye burup göz çıkartan hikâyelerin, zagon üzerine öttürenlerin, bahtsızların, yolcuların, rüya görenlerin, maceracıların şehrindeyiz. Uzun İhsan Efendi'nin yedi iklimde, dört bucakta, yeraltında ve yerüstünde gezinen dünya atlasında… İhsan Oktay Anar'ın unutulmayan ilk romanı Puslu Kıtalar Atlası, bu defa İlban Ertem'in masalsı çizgileriyle çizgi roman olarak karşımızda. Beş yıl süren, kolay anlatılamayacak bir emek, tutkuyla dolu bir sadakat, civa gibi bir sayfadan diğerine akıp giden ustalık… İlban Ertem, Türkçe edebiyatta eşi benzeri olmayan bir uyarlamayla magnum opus'unu gün yüzüne çıkarıyor. Oyunbaz ve zifiri… Büyük bir "resimli roman".

Old Istanbul aristocrats, Turkish teashops, imperial diamonds, and great and humble mosques are juxtaposed with the almost non-descriptive portrayals of neighborhood friendships, family relations, and local public figures who could be found in any city in Turkey or, perhaps, any Eastern setting where the old way of life adopts new and Western counterparts. Ahmet H. Tanpinar's portrayal of modern, post-Ottoman Turkey weaves a theater of the absurd, suggestively representative of the early days of the young Republic. This translation is introduced by an essay by the late Berna Moran, a leading Turkish literary critic.

Ankara polisiyeleriyle tanıdığımız Emrah Serbes, bu defa direksiyonu kırıyor ve edebiyatımızda pek de işlenmemiş bir başka meseleye el atıyor. Erkek çocukların enerjik, hüzünlü, alengirli dünyasına giriyoruz...Baba çalışıyor, anne ev hanımı, muhafazakârlığın kalesi...İşçiler, yoksullar, teyzeler, abiler... Kolay ağlayan sert adamlar... Taşra seyrekliği, mahallenin kalabalığı... Kıskanç, gururlu, saf ergenler... Emrah Serbes, çabuk öfkelenen, kolay vazgeçen, baştan çıkmış erkek çocukları konuşturuyor... Kederli, insana dokunan komik hikâyeler bunlar...“Dizinin dizime değişi, Handan’ın annesi için bir kelebeğin kanat çırpışıysa benim için kasırgaydı. Kaç sene geçti, hâlâ unutmam, günde en az beş sefer aklıma gelir. Biliyorum bu durumun, kökeni memeden kesildiğim güne kadar uzanan psikolojik nedenleri vardır. Ama bir kadını unutulmaz yapan şey, bir vakitler ona duyulan arzunun şiddetiyle doğru orantılı değil midir? O arzunun kıyısında, gerçekleşme olasılığının tam yanı başında, sanki arada başka hiçbir engel yokmuş gibi rahat davranabilmekle, kendini o tatlı yanılsamaya kaptırabilmekle doğru orantılı değil midir? Bu olgunun da mı sorumlusu benim mutsuz geçen çocukluğum? Cevap? Yok! Kalırsın öyle...”Taşrada ve kâinatta, yapayalnız kalmış erkek çocukların hikâyesi...Erken Kaybedenler... Yoldan çıkmış bir neslin manifestosu...

Millî Mücadele sırasında Orta Anadolu'da bir köy. Tanzimat aydınının sosyo-psikolojik özelliklerinin uzantılarını taşıyan Ahmet Celal. Kendini kurtarıcı olarak gören, halkı eğitmeyi (ya da adam etmeyi) görev edinmiş, kafasında yarattığı gerçekle yaşanan gerçeğin çatışması sonucu "yaban"laşan tipik aydın.Yirminci yüzyılın ilk yarısında büyük bir üretkenlikle dergilere yazdığı şiir, öykü, makale ve eleştri türü yazılarla Türk edebiyatı sahnesine adımını atan Yakup Kadri Karaosmanoğlu, romanları, hikayeleri, denemeleri, oyunları ve anılarıyla, en önemli edeiyatçılarımız arasında yer alır. Üslup özellikleri bakımından Yakup Kadri'nin 1910'dan 1974'e dek verdiği eserler Türkçe'nin geçirdiği bütün evreleri yansıtır. Eserlerinin konu ve fikir zenginliği de dil özelliklerinin çeşitliliğinden aşağı kalmaz. Yakup Kadri'nin Fransız edebiyatı etkisinde başlayan yazarlığı, 1920'lerden sonra özgün bir sese kavuşarak siyasi ve sosyolojik konulara, tarihe, dönem çatışmalarına ve birey psikolojisi irdelemelerine yönelir. Fecr-i Ati'den yetişmiş ama bunu izleyen elli yıl boyunca toplumsal koşullar, tarihi süreçler ve bireysel portreleri romanın dokusuna işlemek için roman tekniğiyle de boğuşmuş bir yazar olan Karaosmanoğlu'nun eserleri, hala tüketilmemiş ayrıntılarının tartışılıp incelenmesi gereken zengin bir "panoroma"dır.

Sıkı bir dostluk... Aslında hikâye onların hikâyesi, Ender’in ve Çetin’in... Günün birinde hayatlarına bir genç kız girer. Şimdi düşünme, hatırlama ve kendini didikleme zamanıdır.“Nihal’e başından beri olduğumuzdan farklı göründük. Böyle gerekmişti. Koruyucu, kollayıcı, soğukkanlı, ne yapması gerektiğini bilen, Nihal düzgün yürüsün, üniversiteyi uzatmadan bitirsin, yaşadığı felaketten makul adımlarla uzaklaşsın diye asfalt döşeyen iki orta yaşlı, deneyimli erkek. Biri göbekli, diğeri kel.”Barış Bıçakçı, bu çağa özgü lâf kalabalığından; dil, duygu, düşünce kirliliğinden paçalarına tek damla çamur bulaştırmadan çıkabilen, şaşırtıcı bir içışığı cömertçe yayan bir yazar. Nefes alır gibi, su içer gibi yazıyor.