This collection spans Lovecraft’s literary career, and charts the development of his ‘cosmicist’ philosophy; the belief that behind the veil of our blinkered everyday lives lies another reality, too terrible for the human mind to comprehend. In stories written in the gothic tradition, narrators recount their descent into madness and despair. Through their investigations into the unexplained, they tug at the thin threads that separate our world from another of indescribable horror. ‘“ Great God! I never dreamed of THIS!”’ screams occultist Harley Warren in ‘The Statement of Randolph Carter’, as he begs his companion to bury him alive. Another early piece, ‘The Outsider’ – a tragic and emotive evocation of loneliness and desolation – follows a man’s escape from his castle in a desperate search for human contact, but the loathsome truth he discovers destroys his mind.In later tales, such as the iconic ‘The Call of Cthulhu’ and ‘The Whisperer in Darkness’, Lovecraft reaches into the cosmos, bridging the divide between horror and science fiction. The extra-terrestrial ‘gods’ and cursed histories that would emerge from these stories now form the cornerstones of Lovecraft’s unique mythology: the Cthulhu Mythos. This fictional universe, built in large part by his friend and most ardent supporter August Derleth, has in the years since been reimagined in myriad forms, and continues to act as a haunted playground for countless illustrators, fans and authors.This edition, based on its sister limited edition, marries Lovecraft’s best-known fiction with two modern masters of the macabre, the acclaimed artist Dan Hillier and author Alan Moore. In his beautifully crafted new preface, Moore finds Lovecraft at once at odds with and integral to the time in which he lived: ‘the improbable embodiment of an estranged world in transition’. Yet, despite his prejudices and parochialisms, he ‘possessed a voice and a perspective both unique in modern literature’.Hillier’s six mesmerising, portal-like illustrations embrace the alien realities that lurk among the gambrel roofs of Lovecraft’s landscapes. By splicing Victorian portraits and lithographs with cosmic and Lovecraftian symbolism, each piece – like the stories themselves – pulls apart the familiar to reveal what lies beneath.The edition itself shimmers with Lovecraft’s ‘unknown colours’, bound in purple and greens akin to both the ocean depths and mysteries from outer space. The cover is embossed with a mystical design by Hillier, while a monstrous eye stares blankly from the slipcase.

حتی نمی‌دونم از کجا باید شروع کنم راجع به این کتاب بنویسم. اول بگم که حتی نمی‌دونم به کدوم ادیشنِ کتاب باید امتیاز بدم. من مخلوطی از پنج ادیشن مختلف را خوندم: ای‌بوکِ ترجمه‌ از روسی به انگلیسی کنستانس گارنت، بعد آدیوبوک همین ترجمه با چاپی متفاوت، بعد چند فصلی آن وسط را از روی ترجمه روسی به فارسی مهری آهی خوندم، بعد از اون نسخه چاپی انگلیسی ترجمه پوی‌یر و والاخانسکی را خواندم، (خواندن این‌ها، حدود نصف بیشتر کتاب، نزدیک دو هفته وقت گرفت) و در نهایت نصفِ دوم کتاب را ظرف دو ساعت و نیم از روی ترجمه‌ی انگلیسی به فارسیِ احد عقیلیان، چاپ نشر مرکز خوندم. می‌دونم کار مسخره‌ای کردم، ولی به هرحال پیش اومد. از میان همه این ها ترجمه احد عقیلیان را خیلی دوست داشتم و سریع خوندم (طبعا چون به زبان مادریم بود)، ولی نثر و نوشتار ترجمه انگلیسی را بیشتر دوست داشتم (با این‌که کند پیش می‌رفت) و از بین اون‌ها هم ترجمه گارنت رو ترجیح دادم. ملموس‌تر بود. حالا برم سراغ خود کتاب. اولاً من اصلا کی باشم که بخوام به داستایفسکی نقد وارد کنم؟ اصلا از این مسئله که به کتاب پنج ندادم و چهار دادم خجالت می‌کشم. ولی چیکار کنم که لذتِ خوندنش برام پنج ستاره‌ی کامل نبود. خیلی سر خوندنش زجر کشیدم و بارها حوصله‌ام سر رفت و بار ها  چند صفحه رو روزنامه‌وار خوندم که به جاهای هیجان‌انگیز تر برسم. مدام منتظر بودم داستان طی یک سیر صعودی هیجان‌انگیز تر بشه؛ ولی نشد، و جذابیتش صرفا طی یک سیر سینوسی بالا پایین می‌رفت. شاید اشکال از منه که توی داستان همش به دنبال «کشش» و جذابیت می‌گردم. واقعا این ایراد بهم وارده. توی گودریدز چرخیدم و چندین و چند تا ریویو از این کتاب خوندم که همه بدون استثنا به نبوغ نویسنده و به شاهکار بودن این کتاب اشاره کردن. و بعد نشستم فکر کردم ببینم چرا من اونقدر حظ اعلا از این کتاب نبردم؟ انقدر من خنگم؟ و بی‌سواد؟ یعنی کتاب رو به طور کلی دوست داشتم، ولی واقعیت اینه که اون‌جوری که همه می‌گن به نظرم نبود! خیلی خوندم که می‌گن کتاب ما رو به اعماق تیره و تاریک ذهن راسکلنیکف می‌بره، ولی من رو که نبرد! درست، به افکارش برد، ولی جوری نبود که من کاملا مجذوب و غرق افکارش بشم. داستان برای من توی فضای بیرون می‌گذشت تا تو سرِ راسکلنیکف. شخصیت‌ها دیالوگ‌های طولانی می‌گفتن و من همش منتظر بودم راسکلنیکف تنها شه و به فکر فرو بره و من توی تار و پود افکارش گیر بیفتم و باز هم این طور نشد. نمی‌دونم. کمی از خودم ناامیدم که نتونستم اونجوری از کتاب لذت ببرم که ظاهرا هزاران نفر برده‌ن. حالا راجع به قسمت هایی که دوست داشتم:  قسمت‌های موش و گربه بازیِ بازرس پارفیری با راسکلنیکف حقیقتاً جزو جذاب‌ترین قسمت‌های داستان بودن. از بودن شخصیت‌های زن قوی و خوبی مثل دونیا و سونیا هم لذت بردم. از کل پروسه‌ی قتل، فرار کردنش از محل، خوابی که دید و صحنه‌ی مراسم ختم مارملادف هم لذت بردم. صرفا به طور کلی می‌تونم بگم اگه از حوصله سر رفتن های در طولِ خوندن بگذریم، از کل کتاب و فضاش و دیلماهاش لذت بردم. *اسپویلر در ادامه* اما بیشترین چیزی که نظرم رو نسبت به کتاب مثبت کرد، پایان بندیِ خوب و امیدوارانه و قشنگش بود. من همش انتظار داشتم راسکلنیکف رو بکشن. وقتی نکشتنش انتظار داشتم تو زندان دیوانه شه یا خودکشی کنه. ولی اون عشق و امیدی که ته داستان داشت، اون اطمینانی که داشت که این هفت سال می‌گذره و زندگیِ جدیدی بعدش شروع می‌شه، این که سونیا رو دوست داره و به امیدش زندگی می‌کنه، این که هنوز یه شانس دوباره، یه فرصتی وجود داره و زندگی به تهش نرسیده، این‌ها خیلی زیبا بود و باعث شد واقعا داستان رو دوست داشته باشم. الان به نظر خودم خیلی ریویوی سطحی ای نوشتم و حس می‌کنم اصلا عمق کتاب رو نفهمیدم. ولی چیکار می‌شه کرد دیگه!

In this adaptation of the autobiography "The Pianist: The Extraordinary True Story of One Man's Survival in Warsaw, 1939-1945,"

The Egyptian vampire lady Miriam (Catherine Deneuve) subsists upon the blood of her lovers. In return, the guys or girls don't age until Miriam has had enough of them. Unfortunately that's currently the case with John (David Bowie), so his life expectancy is less than 24 hours. Desperately he seeks help from, the famous, Dr. Sarah Roberts (Susan Sarandon). She doesn't really believe his story, but becomes curious and contacts Miriam . . . and gets caught in her spell, too.

A Texas Ranger is in hot pursuit of the infamous Gecko brothers and their hostages. They all end up trapped in a desert bar secretly run by vampires and discover a vampire conspiracy.

Continuing the tradition of The Vampire Diaries and The Originals, the story of the next generation of supernatural beings at The Salvatore School for the Young and Gifted. Klaus Mikaelson's daughter, 17-year-old Hope Mikaelson; Alaric Saltzman's twins, Lizzie and Josie Saltzman; and other young adults come of age in the most unconventional way possible, nurtured to be their best selves...in spite of their worst impulses

2018 American supernatural drama television series

Oguri Shun plays Dazai Osamu who is one of the more popular novelists in Japan. Like most artists he has his vulnerabilities and exposures. In this case, the man is an alcoholic and lustful nomad. In other words, while being married and having promised himself to one he has two harlots on the side.

Watchllist