Jordan

Bruna Guedes

Husain Kothari

FRNK

Uendi Prifti

Abdul Hasib

Loughlin Sullivan

Delaney Knopp

Auriel W

Blake Molmen

Dani Shahar

Luis Javier Campos nieto

Dear Reader,I'm sorry to say that the book you are holding in your hands is extremely unpleasant. It tells an unhappy tale about three very unlucky children. Even though they are charming and clever, the Baudelaire siblings lead lives filled with misery and woe. From the very first page of this book when the children are at the beach and receive terrible news, continuing on through the entire story, disaster lurks at their heels. One might say they are magnets for misfortune.In this short book alone, the three youngsters encounter a greedy and repulsive villain, itchy clothing, a disastrous fire, a plot to steal their fortune, and cold porridge for breakfast.It is my sad duty to write down these unpleasant tales, but there is nothing stopping you from putting this book down at once and reading something happy, if you prefer that sort of thing.With all due respect,Lemony Snicket

Agatha Christie's debut novel was the first to feature Hercule Poirot, her famously eccentric Belgian detective. A refugee of the Great War, Poirot is settling in England near Styles Court, the country estate of his wealthy benefactress, the elderly Emily Inglethorp. When Emily is poisoned and the authorities are baffled, Poirot puts his prodigious sleuthing skills to work. Suspects are plentiful, including the victim’s much younger husband, her resentful stepsons, her longtime hired companion, a young family friend working as a nurse, and a London specialist on poisons who just happens to be visiting the nearby village. All of them have secrets they are desperate to keep, but none can outwit Poirot as he navigates the ingenious red herrings and plot twists that earned Agatha Christie her well-deserved reputation as the queen of mystery.

حتی نمی‌دونم از کجا باید شروع کنم راجع به این کتاب بنویسم. اول بگم که حتی نمی‌دونم به کدوم ادیشنِ کتاب باید امتیاز بدم. من مخلوطی از پنج ادیشن مختلف را خوندم: ای‌بوکِ ترجمه‌ از روسی به انگلیسی کنستانس گارنت، بعد آدیوبوک همین ترجمه با چاپی متفاوت، بعد چند فصلی آن وسط را از روی ترجمه روسی به فارسی مهری آهی خوندم، بعد از اون نسخه چاپی انگلیسی ترجمه پوی‌یر و والاخانسکی را خواندم، (خواندن این‌ها، حدود نصف بیشتر کتاب، نزدیک دو هفته وقت گرفت) و در نهایت نصفِ دوم کتاب را ظرف دو ساعت و نیم از روی ترجمه‌ی انگلیسی به فارسیِ احد عقیلیان، چاپ نشر مرکز خوندم. می‌دونم کار مسخره‌ای کردم، ولی به هرحال پیش اومد. از میان همه این ها ترجمه احد عقیلیان را خیلی دوست داشتم و سریع خوندم (طبعا چون به زبان مادریم بود)، ولی نثر و نوشتار ترجمه انگلیسی را بیشتر دوست داشتم (با این‌که کند پیش می‌رفت) و از بین اون‌ها هم ترجمه گارنت رو ترجیح دادم. ملموس‌تر بود. حالا برم سراغ خود کتاب. اولاً من اصلا کی باشم که بخوام به داستایفسکی نقد وارد کنم؟ اصلا از این مسئله که به کتاب پنج ندادم و چهار دادم خجالت می‌کشم. ولی چیکار کنم که لذتِ خوندنش برام پنج ستاره‌ی کامل نبود. خیلی سر خوندنش زجر کشیدم و بارها حوصله‌ام سر رفت و بار ها  چند صفحه رو روزنامه‌وار خوندم که به جاهای هیجان‌انگیز تر برسم. مدام منتظر بودم داستان طی یک سیر صعودی هیجان‌انگیز تر بشه؛ ولی نشد، و جذابیتش صرفا طی یک سیر سینوسی بالا پایین می‌رفت. شاید اشکال از منه که توی داستان همش به دنبال «کشش» و جذابیت می‌گردم. واقعا این ایراد بهم وارده. توی گودریدز چرخیدم و چندین و چند تا ریویو از این کتاب خوندم که همه بدون استثنا به نبوغ نویسنده و به شاهکار بودن این کتاب اشاره کردن. و بعد نشستم فکر کردم ببینم چرا من اونقدر حظ اعلا از این کتاب نبردم؟ انقدر من خنگم؟ و بی‌سواد؟ یعنی کتاب رو به طور کلی دوست داشتم، ولی واقعیت اینه که اون‌جوری که همه می‌گن به نظرم نبود! خیلی خوندم که می‌گن کتاب ما رو به اعماق تیره و تاریک ذهن راسکلنیکف می‌بره، ولی من رو که نبرد! درست، به افکارش برد، ولی جوری نبود که من کاملا مجذوب و غرق افکارش بشم. داستان برای من توی فضای بیرون می‌گذشت تا تو سرِ راسکلنیکف. شخصیت‌ها دیالوگ‌های طولانی می‌گفتن و من همش منتظر بودم راسکلنیکف تنها شه و به فکر فرو بره و من توی تار و پود افکارش گیر بیفتم و باز هم این طور نشد. نمی‌دونم. کمی از خودم ناامیدم که نتونستم اونجوری از کتاب لذت ببرم که ظاهرا هزاران نفر برده‌ن. حالا راجع به قسمت هایی که دوست داشتم:  قسمت‌های موش و گربه بازیِ بازرس پارفیری با راسکلنیکف حقیقتاً جزو جذاب‌ترین قسمت‌های داستان بودن. از بودن شخصیت‌های زن قوی و خوبی مثل دونیا و سونیا هم لذت بردم. از کل پروسه‌ی قتل، فرار کردنش از محل، خوابی که دید و صحنه‌ی مراسم ختم مارملادف هم لذت بردم. صرفا به طور کلی می‌تونم بگم اگه از حوصله سر رفتن های در طولِ خوندن بگذریم، از کل کتاب و فضاش و دیلماهاش لذت بردم. *اسپویلر در ادامه* اما بیشترین چیزی که نظرم رو نسبت به کتاب مثبت کرد، پایان بندیِ خوب و امیدوارانه و قشنگش بود. من همش انتظار داشتم راسکلنیکف رو بکشن. وقتی نکشتنش انتظار داشتم تو زندان دیوانه شه یا خودکشی کنه. ولی اون عشق و امیدی که ته داستان داشت، اون اطمینانی که داشت که این هفت سال می‌گذره و زندگیِ جدیدی بعدش شروع می‌شه، این که سونیا رو دوست داره و به امیدش زندگی می‌کنه، این که هنوز یه شانس دوباره، یه فرصتی وجود داره و زندگی به تهش نرسیده، این‌ها خیلی زیبا بود و باعث شد واقعا داستان رو دوست داشته باشم. الان به نظر خودم خیلی ریویوی سطحی ای نوشتم و حس می‌کنم اصلا عمق کتاب رو نفهمیدم. ولی چیکار می‌شه کرد دیگه!

Jane Austen's first novel—published posthumously in 1818—tells the story of Catherine Morland and her dangerously sweet nature, innocence, and sometime self-delusion. Though Austen's fallible heroine is repeatedly drawn into scrapes while vacationing at Bath and during her subsequent visit to Northanger Abbey, Catherine eventually triumphs, blossoming into a discerning woman who learns truths about love, life, and the heady power of literature. The satirical novel pokes fun at the gothic novel while earnestly emphasizing caution to the female sex.

Young lovers Hero (Kate Beckinsale) and Claudio (Robert Sean Leonard) are to be married in one week. To pass the time, they conspire with Don Pedro (Denzel Washington) to set a "lover's trap" for Benedick (Sir Kenneth Branagh), an arrogant confirmed bachelor, and Beatrice (Dame Emma Thompson), his favorite sparring partner. Meanwhile, the evil Don Jon (Keanu Reeves) conspires to break up the wedding by accusing Hero of infidelity. In the end, though, it all turns out to be "much ado about nothing".

music

movies

books

podcasts

Active tastebuds