Books like Lamiel

Είναι το πιο μοντέρνο βιβλίο του Στεντάλ, είναι επίσης το λιγότερο συναισθηματικό. Βασικότερες θέσεις του βιβλίου:Η αναγνώριση των δικαιωμάτων της γυναίκας να επιλέγει χωρίς να χαρακτηρίζεται φτηνή ή εύκολη.Η θέση πως ένας απ’ τους μεγάλους πυρήνες του έρωτα προέρχεται όταν δείχνεις έφεση κι ενδιαφέρον, για ένα δικό μου ενδιαφέρον.Ο φόβος του Στεντάλ πως η καταστροφικότερη αρρώστια της ψυχής είναι η πλήξη και πως μόνη λύση δεν είναι ο έρωτας, τότε δεν τον βρίσκεις ποτέ ( το οποίο έχει και ιδιαίτερα διαχρονική βάση ), αλλά η αναγνώριση της κι εν συνεχεία το κυνήγι του μανθάνειν και ερευνάν και του πράττειν και ενεργείν, όπως μας συστήνει κι ο Σοπενάουερ αντίστοιχα. Η περιέργεια, η διερεύνηση, η αναζήτηση της γνώσης βοηθούν τον άνθρωπο να κάνει βήματα τόσο προς τον αυτοπροσδιορισμό, όσο και προς την επίτευξη της ‘’συγγένειας’’ με τους άλλους ανθρώπους.Μια άλλη μικρότερη στην αναφορά της θέση αλλά απίστευτης γοητείας αφορά τον προσδιορισμό του στενόχωρου συναισθήματος της ανίας ως παράπονο και αντίδραση της ψυχής που δηλώνει το παρόν.Μια άλλη βασική θέση του βιβλίου που σε πρώτη φάση φαίνεται η λιγότερο διαχρονική, αν και δεν είναι ακριβώς έτσι, έχει να κάνει με το πως να μη νιώθει κάποιος πλήξη όταν όλα εκείνα που ονειρεύεται να δει, να γευτεί, να μάθει κρίνονται ως αμαρτίες, ή απαγορεύσεις;Τέλος ένα άλλο ζήτημα που με έχει απασχολήσει κι εμένα πολύ και για να είμαι ειλικρινής με τρομάζει και έμμεσα σχετίζεται με τη γνώση, αλλά και με την εμπειρία, ωστόσο και με την ψυχολογία τόσο του καιρού, όσο και του ατόμου αφορά τις Λέξεις. Πόσο επαρκούν οι λέξεις που γνωρίζουμε για να μπορέσουμε να εκφράσουμε ακόμα και στον ίδιο μας τον εαυτό αυτό που μας πνίγει, ή μας φέρνει σε αδιέξοδα; Παράλληλα δε, το αν και κατά πόσον η διαίσθηση μπορεί να αναπληρώσει αυτό το κενό, καθώς εκφράζει την άποψη πως η φυσικότητα με την οποία έρχονται οι ενστικτώδεις απαντήσεις βασίζεται στη μη αναγνωρισμένη από λέξεις λογική γνώση, ενώ σε άλλες περιπτώσεις την αναιρεί κιόλας.Είναι ένα πολύ ενδιαφέρον βιβλίο, περισσότερο φιλοσοφικό και λιγότερο μυθιστορηματικό, το οποίο όμως εισάγει και διατηρεί το κλίμα παρότι πρόκειται για ημιτελές, μη χτενισμένο χειρόγραφο. Τι θα βρείτε σ’ αυτό το βιβλίο: Την ισοπεδωτική λογική του Στεντάλ και τον ξηρά δοσμένο συναισθηματισμό του. Με λίγα λόγια κάθε εξήγηση σε επίπεδο ρεαλισμού και λογικής ανάλυσης, ενώ παράλληλα θέτει τους όρους και το υπόβαθρο για ένα συναισθηματισμό που αφήνει να λειτουργεί μόνος του μέσω της αλληλεπίδρασης των ηρώων και της φαντασίας του αναγνώστη, ρισκάροντας έτσι τον αναγνώστη που ψάχνει για τον ακαριαίο λυγμό του φτηνού ειδυλλίου και στοχεύοντας στη βαθυστόχαστη φαντασία μέσω ψυχής και μυαλού ώστε να αναπτύξει το σκηνικό και τη σκηνοθεσία που του ταιριάζει. Θα βρείτε επίσης το κατηγορώ της εποχής του και της δικής μας στην πραγματικότητα.Θεματικά για όποιον έχει διαβάσει το Λισιέν Λεβέν και την Αρμάνς, με τον Σανφέν ολοκληρώνεται η διάσταση τόσο του χαρακτήρα Ντι Πουαριέ, όσο και του Σουμπιράν. χρωματισμένες υπαινικτικά απ' τα ''λειτουργήματα'' τους: ο Σανφέν είναι γιατρός, ο Ντι Πουαριέ κληρικός και ο Σουμπιράν στρατιωτικός.( Αρχικά η κριτική γράφτηκε στη Λέσχη του βιβλίου )